jempling….
simpe….
ngan ukur dibaturan ku angin peuting
Cicing…
ngahuleng….
pikiran ngalayang ka mangsa katukang
geus loba teuing waktu anu kapiceun
teu karasa ……
geuningan waktu teh geus wanci subuh
genep jam nyawang lamunan
kajayaan mangsa katukang
ngajerit…..
peurih…..
hate asa digeurihan ku hinis
lamun seug bisa balik ka waktu katukang
emmmmhh,..ayeuna sagalana geus robah
ayeuna geus lian
babaturan oge geus kamarana…
anjeun oge geus kumaha…..
rumasa…..
kuring loba kasalahan
waktu harita…
loba waktu anu geus disia-siakeun
malah sakapeung sok putus asa
putus pangharepan
kamana urang kudu ngalengkah
kudu kasaha jeung kudu kumaha
baheula……
rumasa…….
tuggul di larung catang dirumpak
hirup teh lamokot ku dosa
ayeuna tinggal bisa ngalamun
ayeuna tinggal bisa nyawang
ayeuna tinggal bisa hanjakal
ayeuna tinggal bisa ngaharep
ngaharep…..
ngaharep…..jeung ngaharep
sugan bisa ngarobah kalakuan
sugan aya keneh nu rido daek maturan.
tunduh euy…sapeupeuting teu bisa sare!!
[Cibitung Oktober 22, 2003, Toni Sofian]
Tidak ada komentar:
Posting Komentar